รูปของ BenQ11#2

ส่วนหัวข้อใหม่ที่ไอ้แสบพูดก็น่าซีเรียสไม่แพ้กัน เพราะระหว่างที่ผมไม่อยู่นั้น

ทางโรงเรียนได้จับสัญญาณของพลังงานบางอย่างที่เคลื่อนที่มาอย่างรวดเร็ว

พลังงานที่ว่านี้มีลักษณะแบบเดียวกับแกแลคซี่ขนาดย่อมๆแต่ดูจะไม่ใช่แกแลคซี่ธรรมดาเพราะมองไม่เห็น

และที่น่าหนักใจก็คือ โรงเรียนนี้อยู่บนเส้นทางที่มันกำลังจะผ่านมาชน

จากการคำนวน เจ้าสิ่งนั้นจะมาถึงโรงเรียนภายในไม่กี่วันนี้ ...แต่กลับมองไม่เห็นแกแลคซี่ที่ใหญ่ขนาดนั้น


เบลคจึงอาสาไปดูด้วยตัวเอง และกลับมาพร้อมกับคำตอบที่น่าตกใจ

มันคือแกแลคซี่จริงๆ แต่ที่มองไม่เห็นเพราะมันถูกปกคลุมด้วย เผ่าพันธุ์หนึ่งๆ

เป็นเผ่าพันธุ์ที่ผมรู้จักดี...ดีจนเหมือน บังเอิญ...













อีกแล้วหรือ?? นี่ก็เป็นความบังเอิญอีกแล้วใช่ใหม?

เผ่าเลือด...เผ่าหายนะ เป็นชื่อที่ผมเรียกสำหรับเผ่าพันธุ์นี้

ความบังเอิญที่ว่านี้ไม่ใช่ว่าบังเอิญผมรู้จัก..

แต่บังเอิญที่ผมเพิ่งเล่าเรื่อง ตัวอันตราย9ประเภท ที่ไม่ควรเจอในจักรวาลนี้ ให้ยัยเบอร์5ฟัง

และ2ในนั้นคือ เผ่าที่ใช้พลังโอเวอร์มายด์ และเผ่าเลือด....


ความน่ากลัวของเผ่าหายนะนี้ ผมได้อธิบายให้ยัยเบอร์5ไปแล้ว(ผมคงไม่มาอธิบายตรงนี้อีก แต่ถ้ามีเวลาจะมาเล่าให้ฟัง)

ทำให้เธอเข้าใจ่ากำลังจะเผชิญกับอะไร

แน่นอน มันใหญ่ขนาดขับเคลื่อนแกแลคซี่ได้ มันยิ่งกว่าโอเวอร์ ที่ไม่สมบูรณ์ก่อนหน้านี้มากโข

ผมรู้สึกถึงไอร้อนของยัยเบอร์5 เธอคงคิดถึงความแตกต่างของตัวเองกับศัตรูลำดับต่อไปจนอายตัวเองกระมัง?

ท่าทีของเธอผิดจากความอวดดีก่อนที่จะไปเจอกับโอเวอร์มายด์...มันคงทำให้ประมาณถึงตัวเองได้มากกว่าเดิม














มันทำให้ผมอดคิดไม่ได้อีกแล้ว ไอ้เรื่องบังเอิญแบบไม่ได้ตั้งใจหรืออะไรที่คาดไม่ถึงนี้...."มอริซ"หรือเปล่า?


อาจจะไม่ใช่??

เบลค เอ่ยปากว่า งานนี้ต้องรีบก่อนที่จะไม่ทันการ ซึ่งการกลับมาของผมก็พอดีเหมาะเจาะมาก และอยากให้ออกเดินทางตอนนี้เลย

เพราะจำเป็นต้องใช้ความสามารถของผมที่เคยต่อกรกับเผ่าเลือดมาแล้ว และเบลคก็จะไปด้วย

...ส่วน คนอื่นๆ...

ผมรู้ว่าเบลคอยากจะบอกอะไร มันคงหมายถึง คนที่อยู่ในผ้าคลุมผมกระมัง?

เพื่อไม่ให้ยัยเบอร์5เป็นกังวลมากไป

ผมบอกให้ยัยเบอร์5กลับไปพักผ่อนรักษาตัวเองให้เป็นปกติก่อน ให้ไอ้แสบตรวจร่างกายหน่อยก็ดี

และถ้าอยากเก่งขึ้นกว่านี้ เดี๋ยวผมกลับมาผมจะเคี่ยวให้เอง
















แต่ก่อนไป ผมก็แวะพูดคุยกับ เด็กๆอีกสักนิด โดยเฉพาะควอซ่า มาดูใกล้ๆแล้ว เธอดูจะมีความคล้ายกับยายของเธอเสียจริง

นี่สินะที่เขาเรียกว่ามีชาร์มมิ่ง ดึงดูดหนุ่มกลัดมันอ่าเหอๆๆ

ของฝากที่ซื้อมาให้ควอซ่าพอดีมันเหมาะกับตัวเธอตอนเด็กมากกว่า พอมาตอนนี้เธอโตขึ้น เดี๋ยวผมค่อยหาของฝากใหม่ล่ะกันแต่ใว้เสร็จเรื่องนี้ก่อนนะ

















ได้เห็นเด็กๆอยู่ดีกินดีไม่ทุกข์ร้อน ก็โอเค ผมจะได้ จัดการกับเผ่าเลือดอย่างสบายใจ....

และก็เพื่อความปลอดภัยของเด็กๆด้วย แม้ครังนี้จะไม่ได้ทำเพื่อเอาแต้มหรือคะแนนก็เถอะ












ระหว่างทางผมก็ได้พูดคุยกับเบลคในเรื่องต่างๆ รวมไปถึง พี่สะใภ้ของเบลคด้วย แต่ดูเหมือนเฉพาะเรื่องนี้ที่เบลคจะไม่ค่อยอยากพูดถึงเท่าใหร่..

แต่ช่างเถอะ ผมก็ไม่ค่อยอยากจะมักจี่กับเจ้าพวกนี้มากนักรู้สึกจะมีแต่เรื่องปวดหัวเมื่อไปอยู่ใกล้


เนื่องจากมีเบลคไปด้วยทำให้การเดินทางไปด้วยความรวดเร็ว แม้จะไม่เท่าวาร์ปเกท แต่ก็สามารถมาถึงจุดหมายได้ในเวลาเพียง60ชั่วโมง

หากไม่เพราะเบลคมันเร็ว แกแลคซี่เลือดก็คงอยู่ใกล้เรามากจริงๆ



และเมื่อมาถึงจุดหมายผมก็เข้าใจทันทีว่าทำไมจึงมองไม่เห็น นั่นเพราะเผ่าเลือดมันปกคลุมแกแลคซี่นี้และยึดดาวฤกษ์ต่างๆใว้นี่เอง

ทำให้แสงไม่ลอดส่องออกมา จึงทำให้มองไม่เห็นจนต้องเข้าไปใกล้ๆจริงๆ

อืม...พลังงานที่มองไม่เห็นหรือ??












จริงอยู่ที่ผมเคยเจอกับเผ่าเลือด...เคยเจอหลายครั้งแล้วด้วย

แต่ก็ไม่เคยคิดว่ามันจะหาวิธีวิวัฒนาการตัวเองในลักษณะนี้

เผ่าเลือดนี้อาจไม่ได้น่ากลัวในด้านการต่อสู้ แต่ด้านการเอาตัวรอด และคร่าชีวิตของสรรพสิ่ง ไม่ได้เป็นรองใครเลย

ถ้าจะบอกว่ารูปแบบของเผ่าเลือด คือไวรัสผสมปรสิต ก็น่าจะเปรียบได้แบบนั้น

"เผ่าที่กลืนกินเพื่อความอยู่รอด" นี่แหล่ะความหมายของเผ่าหายนะ

















"นานเท่าใหร่แล้ว ที่ไม่ได้จับคู่กับนาย ใช้ไอ้นั่นดูใหม? จะได้รีบกลับไปพักผ่อนน่ะ"












จบวัน

รับฮาโลวีน

หน้าพี่แกน่ากลัวจุงเบยยยย

เอ๊ะ ๆ ย้ายหัวใจคราวไหน 5555

คราวก่อนปู๊นนนนนน*3*

ขอเฟลชแบ็กหน่อยย

ไม่ได้มีบันทึกตอนที่ว่านี้ใว้อ่าครับ แต่อนาคตมีการพูดถึงแน่นอนครับ*.*

Narl Diary Fragment



วันที่ xx เดือนxx ปีxx








วันนี้ผมต้องตื่นแต่เช้ามืดเพื่อ ไปนัดพบกับไอ้แสบ หลังจากที่ผมมีเรื่องอยากจะคุยกับมันหลายอย่างมาก

แต่ก็มีหลายเรื่องที่ทำให้เราไม่มีโอกาสได้คุยกันเสียที จนเมื่อ3วันก่อนมันก็ส่งข้อความนัดพบ

เป็นการเรียกพบแบบส่วนตัวไม่ต้องการให้ใครรู้

ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจเท่าใหร่กะอีแค่ถามเรื่อง ของ(คทา)ที่ส่งไปให้ยัยเบอร์5บนดาวโอเวอร์มายด์ กับสาวกตัวหนึ่งของซีรีอุสที่ถูกจับมาทดลองเกี่ยวอะไรกับมันหรือเปล่า?

รวมไปถึงเรื่องของเด็กๆว่าเป็นยังไงบ้างก็เท่านั้นเอง


ว่าแล้วผมก็ลองปาหินเล่นฆ่าเวลาอยากรู้ว่ามันจะไปไกลได้สักเท่าใหร่??

















เมื่อถึงเวลานัดไอ้แสบมันก็มาถึงพอดี(ผมมากอนเวลาเล็กน้อย) ผมคิดเรียบเรียงคำถามต่างๆที่จะถามมัน

แต่พอถึงเวลากลับลืมไปว่าจะถามมันเรื่องอะไรบ้าง...แต่ช่างเถอะเอาแค่หัวข้อหลักๆก็พอ


อย่างเช่นเรื่องคทายัยเบอร์5นั่น..

















เป็นไปตามที่คาดใว้จริงๆ(ยัยเบอร์5คาดนะ) คนที่ส่งของนั่นไปคือไอ้แสบ ส่วนเหตุผลนั้นมันบอกแค่ว่าต้องการทดลองเฉยๆ

ตามที่บอกไปในคราก่อน ช่วงที่มอริสยังมีชีวิตอยู่ ได้ห้ามน้องทั้ง2รวมไปถึงสมาชิกโรงเรียนทั้งหมดใว้ จึงทำให้ทั้ง2ไม่ไปยุ่งกับโอเวอร์มายด์

แต่เมื่อผมถูกส่งไป ไอ้แสบมันก็คงอยากจะมีเอี่ยวอยู่เหมือนกัน หรือจะแอบลงมือกระทำไปก่อนแล้วก็ได้? เพราะมันไม่ตอบเรื่องสาวกที่ถูกขังใว้ตัวหนึ่งแต่มันก็ไม่ปฏิเสธ

จะด้วยเหตุผลเพื่อการทดลองหรืออะไรก็เถอะ


จากที่ยืนฟังมันอธิบายเรื่องวิธีการส่งของ ผมว่าถ้าเอ็งทำได้ขนาดนี้ ก็น่าจะไปบี้ดาวเองเลยนะไม่ต้องมารอผมหรอก....

ก่อนที่เราจะสนทนาเรื่องอื่นๆต่อ ไอ้แสบมันก็เสนอให้เปลี่ยนสถานที่พูดคุย

เพราะเรื่องราวหลังจากนี้อาจจะเกี่ยวพันกับเหตุการณ์ในอนาคตที่จะเกิดขึ้น

ซึ่งไอ้แสบมันก็พูดอย่างแข็งขันว่าเป็นเรื่องที่ลับจริงๆและไม่ต้องการให้ใครได้ยินเรื่องที่เราคุยกันเด็ดขาดแม้แต่"เทพพระเจ้า"

อา...เหมือนมันจะพูดประชดถึงใครอยู่หรือเปล่า?


ผมตามไอ้แสบไปที่ฐานลับแห่งหนึ่ง ซึ่งผมขอสงวนตำแหน่งสถานที่ใว้ล่ะกันเพราะมันเป็นที่ลับสำคัญของไอ้แสบ

แต่ผมจะขอเรียกมันว่า "snake nebula" ด้วยเหตุผลที่ไม่มีอะไรวิ่งผ่านสถานที่นี้ได้แม้แต่"แสง"


"อืม..เป็นฐานลับที่แปลกดี "













ไอ้แสบเข้าเรื่องของมันทันที ตามสไตล์ที่มันจะพูดแต่เนื้อไม่มีน้ำ

ผมเรียบเรียงแบบกระชับได้ความว่า มันกำลังสงสัยว่า มอริส พี่ชายของมันที่ตายไปแล้วต้องการจะทำอะไร?

แม้ผมจะปฏิเสธที่จะรับรู้เพราะไม่อยากจะไปยุ่งกับเรื่องของมอริส แต่ผมก็ปฏิเสธตัวเองไม่ได้เพราะที่ผมมาที่โรงเรียนนี้เพราะการตายของมัน

ผมแค่จะอยากรู้ว่ามันตายได้อย่างไร?ตายเพราะอะไร? ซึ่งผมก็รู้แล้ว

แต่สิ่งตามมาเป็นกระพรวนคือการที่ผมต้องเข้ามาพัวพันกับเรื่องราวต่างๆในโรงเรียนแห่งนี้

รวมไปถึงเหล่าสมาชิกในโรงเรียนที่อยู่ใกล้ตัวผมนั้นส่วนมากล้วนเป็นคนที่มีอะไรคล้ายๆกัน นั่นคือ "นิยามการดึงดูด(หลุมดำ)"


ตรงนี้แหล่ะประเด็น ผมไม่เคยฉุกคิดถึงเลยว่า คนใกล้ตัวผมแต่ละคน มีนิยามที่ว่านี้มาจริงๆ

ตั้งแต่dark matter,dark energy,black hole,พลังเปิดมิติ,ผู้ถูกเลือก,ผู้ถูกสังเวย

มันมีนิยามที่เหมือนกันคือคนเหล่านั้นเป็นศูนย์กลางที่จะดึงสิ่งต่างๆเข้ามา


ผมจะไม่ทีทางเชื่อเลย หากไอ้แสบมันไม่บอกผมว่า พฤติกรรมเข้าหาควอซ่าของผม ก็เป็นการที่ผมถูกเธอดึงดูดโดยที่ผมเองก็ไม่รู้ตัว...

ซึ่งก็เหมือนพัลซ่าที่เคยดึงดูดเหล่าปีศาจ...ควอซ่าก็กำลังจะเจริญรอยตามแม่ตัวเองเหรอนี่? ไม่สิ..ผมเองก็ถูกจัดเป็นประเภทปีศาจด้วยสินะ...


ไอ้แสบเสริมอีกว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นถ้า "หลุมดำ" เหล่านั้นมากระจุกอยู่ที่เดียว


และเกินครึ่งถูกพามาโดยมอริส(ฮิโซกะ,อโลน,เซร่า ส่วนพัลซ่าและควอซ่าก็ถูกฮิโซกะพามาอีกที)ดังนั้นมันไม่ใช่ความบังเอิญแน่นอน


เมื่อมีหลุมแล้วก็ต้องมีกุญแจ นั่นก็คือการมาของผม ไอ้แสบมันคิดใว้ตั้งแต่การที่ผมเปิดจดหมายได้ หรือใช้กุญแจไขประตูห้องกาลเวลาเทียมได้

มันต้องมีความหมายอะไรแน่ๆ เพียงแต่มันยังไม่แน่ใจว่ามันจะใช่อย่างที่มันคิดใว้หรือเปล่า?


อืม...สาวๆที่เป็นหลุมดำมารวมกันเพื่อรอกุญแจของผมไปไขหรือ?? ช่างเป็นคำที่ดูอีโรติดเสียจริง

ส่วนเรื่องทฤษฏีดึงดูดอะไรนั่น คนอื่นผมไม่แน่ใจ แต่ที่แน่ๆฮิโซกะดูดเก่งจริงๆขอบอกเหอๆๆ

เรื่องมอริสตายบอกตามตรงผมก็ยังสงสัยว่ามันจะตายกันได้ง่ายๆอย่างนั้นหรือ คนระดับมันจะยอมถูกสูบพลังตายเป็นอะไรที่บ้าบอมากๆ

...มันอาจจะเป็นการตายที่สมกับเป็นมันก็ได้นะ อะไรที่มันแปลกๆหรือคาดไม่ถึงก็คงมีแต่มันเท่านั้นกระมังที่ทำได้

แต่ไอ้แสบกลับมองว่ามันไม่ชอบมาพากลแน่นอน...ไม่รู้สิ...ผมไม่สนเรื่องมอริสเท่าใหร่อ่า



ผมพูดคุยกับไอ้แสบเพียงไม่กี่เรื่องมันก็ดันขอตัวไปทำธุระต่อ

มีหลายเรื่องที่อยากจะถาม แต่ก็มีหลายข้อที่ไอ้แสบปฏิเสธที่จะตอบเพราะมันก็บอกว่านี่ก็เป็น1ในการทดลองอยู่เหมือนกัน

และตอนนี้มันก็ขอพักงานของโรงเรียนทั้งหมด เพื่อการทดลองลับๆของมันที่นี่

แน่นอนมันไม่บอกรายละเอียดใดๆทั้งสิ้น เกี่ยวกับการทดลองลับที่ว่า

เอาเถอะใช่ว่าผมจะสนใจ


ก่อนที่ผมจะกลับ มันก็ได้บอกเตือนผมเกี่ยวกับอโลนอีกครั้ง ผมเองก็ไม่รู้ว่าตกลงมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ เพราะนอกจากมันจะไม่บอกแล้ว

มันยังฝากให้ผมดูแลอาบิสจังด้วย มันเชื่อว่าสำหรับอาบิสจังแล้วผมเป็นมากกว่าคนเคยรู้จักกัน...

ส่วนเรื่องอื่นๆถ้าอยากรู้อะไรก็ให้ถามผู้ช่วยของไอ้แสบแทน


















ทันทีที่ผมกลับถึงที่พัก เจ้าผู้ช่วยของไอ้แสบก็มารอรับแขกอยู่ก่อนแล้ว

เจ้าผู้ช่วยนี่บอกผมว่ามันได้รับมอบหมายให้ดูแลช่วยเหลือผม และให้รับค่าตอบแทนจากผมแทน..ยังไงหว่า??

ถ้าหมายถึงเงินเดือนเบี้ยเลี้ยงล่ะก็ฝันไปเถอะเอ็ง

ลืมบอกไปเจ้าผู้ช่วยนี่มันชื่อ "ลักชัวรี่"ชื่อเรียกยากจริง แต่ไงๆผมก็เรียกเจ้านี่ว่าผู้ช่วยล่ะกัน=3=


















จากการสอบถามเจ้าผู้ช่วยนี่ก็ได้เรื่องได้ราวเหมือนกัน เพราะมันเองก็เป็นคนติดสอยห้อยตามไอ้แสบตลอดแบบไม่ห่าง

ดังนั้นไม่ว่าเรื่องอะไรเจ้านี่ก็รู้หมด แต่มันก็บอกผมว่าบางเรื่องมันก็ขอสงวนไม่ตอบเพราะเป็นความลับของอาจารย์(ไอ้แสบ)

อย่างเรื่องระหว่างที่ผมไม่อยู่ ดูเหมือนเซร่า จะพยามฝึกวิชาสายแพทย์แต่ก็ไม่สำเร็จ จึงไปค้นเจอกล่องหนังสือที่ผมซ่อนใว้ใต้เตียง

ซึ่งคาดว่าน่าจะมีตำรา...แต่กลับเปิดเจอ หนังสือปกขาวแทน จากนั้นเธอก็ไปเรียกอาบิสจังมาดู

แต่แทนที่อาบิสจังจะทำลายหนังสือเธอกลับเอาไปเก็บใว้เองและสอนเรื่องพวกนี้ให้กับเซร่าอีกด้วย

....เฮ้ยๆๆๆทำไมไอ้ผู้ช่วยนี่มันถึงรู้เรื่องแบบนี้ด้วยฟะ???

ส่วนเรื่องแม่ลูกพัลซ่ากับควอซ่า หลังจากที่ฟังเรื่องราวจากเจ้าผู้ช่วยแล้วก็น่าเป็นห่วง

นอกจากความสัมพันธ์จะไม่ได้ดีขึ้นแล้ว ความห่างกับเพิ่มมากขึ้น ซึ่งตรงนี้ทั้งคู่รู้ว่าผมค่อนข้างจะเป็นห่วง

พวกเธอจึงพยายามไม่แสดงปัญหาระหว่างพวกเธอต่อหน้าผม

สำหรับพัลซ่าแล้วเธอก็ยังคงเหมือนเดิม คอยดูแลลูกสาวเธออยู่ห่างๆโดยไม่ปริปากบ่นน้อยใจเลยแม้แต่ครั้งเดียว

แต่ลูกสาวเธอที่ผ่านการเข้าห้องกาลเวลาจำลองที่ไอ้แสบทำการทดลอง ทำให้ดูเหมือนเวลาของควอซ่าห่างไกลกับพัลซ่ามากเกินไป

และยิ่งเธอสามารถควบคุมพลังปีศาจได้มากขึ้นเธอก็ยิ่งคิดว่าเธอไม่ต้องพึ่งพาแม่ของเธอ กลับกันผลพวงจากคำสาบแม่ของเธอเคยเจอก็เริ่มจะเกิดกับเธอแล้ว

ซึ่งก็ผมนั่นแหล่ะที่ทำให้เธอรู้ตัวว่าเธอกำลังดึงดูดผมอยู่

อืม...ผมว่าผมก็แค่คิดถึงเด็กที่ผมดูแลเองนา..*3*



















ผมถามเจ้าผู้ช่วยเกี่ยวกับไอ้แสบกับอาบิสจัง ก็ได้ความว่า อาบิสจังยังคงปฏิเสธรักจากไอ้แสบอยู่ตลอด

แต่ไอ้แสบมันก็ไม่ยอมแพ้พร้อม บอกว่ามีไม้เด็ดที่จะทำให้อาบิสจังหันมาสนใจมันแน่นอน

แต่ไอ้แสบกำชับกับเจ้าผู้ช่วยว่าห้ามบอกใครเด็ดขาด...และฝากบอกด้วยว่าถ้าผมถามเรื่องนี้ก็ให้บอกว่า

มันจะทำในสิ่งที่ผมทำไม่ได้แน่นอนเพื่ออาบิสจัง

อืม...เจ้าหมอนี่ก็ดันทุรังเอาเรื่องเหมือนกันแฮะถ้าไม่นับเรื่องความบ้าทดลองแล้ว เรื่องอื่นๆก็นับว่ามันเปลี่ยนไปมาก



















กลับมาเรื่องควอซ่าสักนิดผมคิดว่า ผมน่าจะลองทำตัวสนิทสนมกับควอซ่าให้มากกว่านี้ ให้เธอรู้สึกว่าผมมองเธอในฐานะผู้ปกครองเหมือนแต่ก่อน

ไม่สิ..เป็นเพื่อนคู่ใจก็น่าจะดีกว่ากระมัง ไม่อย่างนั้นเธอคงจะระแวงผมไปตลอดแน่ๆ

ส่วนเรื่องความสัมพันธ์แม่ลูกนั้น ผมก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี? ใครให้คำตอบผมได้บ้างอ่า??

เจ้าผู้ช่วยนั้นเสริมอีกนิดเรื่อง ยัยเบอร์5

หลังจากที่เข้ารักษาตัวเจ้าผู้ช่วยและไอ้แสบได้เชคร่างกายยัยเบอร์5โดยละเอียดก็ได้ความว่า

ความลับที่คลื่นพลังของเธอเหมือนผมมาก จนแทบจะเป็นคนเดียวกันนั้น เกิดจากการที่ผมถ่ายพลังให้เธอ

แต่มันเป็นการถ่ายพลังที่ลงไประดับเซลเลยทีเดียว ก็เป็นไปได้ว่าผมอาจจะเอาเชื้อไปฝากในตัวใครใว้หรือเปล่า?

เพราะถ้าพูดแบบบ้านๆแล้ว ยัยเบอร์5ก็มีพันธุกรรมเป็นลูกสาวของผม

อืม...เป็นทฤษฏีที่น่าสนใจ แต่พูดแบบนี้ไม่ขำนะเฟ้ย เพราะผมไม่เคยทำใครท้องแน่นอน


ผมคิดว่าน่าจะเป็นตอนที่ผมถ่ายพลังให้เธอตอนเหตุการณ์โอเวอร์มายนั่นต่างหาก

เอาใว้ให้ไอ้แสบกลับมาค่อยให้มันตรวจละเอียดอีกทีก็แล้วกัน













.....

...

..


ใหนๆก็ใหนๆแล้ว



บอกตามตรงผมเองก็ไม่คุ้นชินกับการมีใครมาคอยตามต้อยๆเหมือนกันแฮะ..















จบวัน

โอ้ยยยย เราเกิดมาเพื่อสิ่งนี่้~~~~~ ฮาดีครับฮ่าๆ XD

ตามกระแสลายไทย



ขี่นาคานะเออ อย่าเข้าใจผิดเหอๆๆๆ

Spoiler:

Arisrom Story


วันที่xx เดือนxx ปีxx



เป้าหมายในชีวิตของเราคือการได้เป็นอันดับ1ของโรงเรียน...

มันคือสิ่งยึดเหนี่ยวที่ทำให้เราพยายามมาจนถึงทุกวันนี้

ถึงอย่างนั้นเราก็เริ่มรู้สึกตัวทีละน้อยแล้วว่ามันคงเป็นไปไม่ได้แม้ยากจะยอมรับ

แต่สิ่งที่เราเจอมานั้นมันไม่ได้โกหกเราเลยแม้แต่น้อย


เราเคยอยู่สูงสุดถึงอันดับ5 แต่ก็กลับมาพ่ายแพ้กับตาโม่งโนเนมไร้อันดับอย่างหมดรูป


และแม้เราจะกลับไปฝึกแทบตายและพยายามมากกว่าเดิมก็ไม่แคล้วพ่ายแพ้ตาโม่งทุกครา













เราตั้งมั่นที่จะเอาชนะตาโม่งให้ได้ก่อน แล้วค่อยก้าวข้ามสู่ลำดับต่อไป

ไม่อย่างนั้นเราคงนอนไม่หลับเหมือนคนชนะอย่างไม่มีศักดิ์ศรียังไงไม่รู้ถ้าไปต่อโดยทิ้งความพ่ายแพ้ที่ตาโม่งให้ใว้

.......แล้วอย่างนี้เราจะไปได้ถึงอันดับ1ได้เมื่อใหร่กัน?



"อ้าว? นั่นตาโม่งนี่นา..."














เพียงครั้งเดียวที่เราเห็นเขาเอาจริงกับเราก็คือครั้งแรก...

หลังจากนั้นแม้เขาจะชนะเรามาตลอดแต่เราก็ไม่เห็นถึง การเอาจริงของเขาเลย


แถมยังคอยแนะนำวิธีการต่อสู้ให้เราอีก...เห็นเราเป็นเด็กหรือยังไง?

ยิ่งคิดก็ยิ่งหงุดหงิดจริงๆ


"หืม? ตาโม่งถามหาห้องน้ำ?? "

และที่น่าแค้นทึ่สุดก็คือ หมอนี่ทำให้เราต้องอับอายต่อหน้ามันได้เสมอ...


ยึ่งนึกถึงเรื่องในห้องน้ำนั่นทีไรแล้วก็ยิ่งแค้นใจ มันน่าอายยิ่งกว่าตอนโดนสวนเสียอีก..


ซักวันเถอะ...ต้องเล่นงานหมอนั่นให้หน้าหงายให้ได้...



"ท่าทางเร่งรีบไปห้องน้ำแบบนี้...."















"หึๆๆ ได้เวลาเอาคืนแล้ว ฮี่ๆๆๆๆ"

แถวนี้มีห้องน้ำสาธารณะอยู่แห่งเดียว และก็ตามคาดตาโม่งอยู่ในนั้นจริงๆด้วย

สงสัยปลดทุกข์หนัก


ก่อนหน้านี้ ตาโม่งเคยบอกใว้ว่า การศึกนั้นทุกเวลาล่วนอันตรายต้องคอยรับมือเสมอ

แต่เดี๋ยวเราจะสนองคำพูดนี้ให้นายเอง...



"หัวทิ่มชักโครกแน่แกเอ๋ย...หึๆๆๆ"













โอกาสแบบนี้หาไม่ได้ง่ายๆอีกแล้ว

เราต้องโจมตีอย่างรวดเร็วและเฉียบพลันโดยไม่ให้ตาโม่งนั่นตั้งตัวได้














แต่.....ทุกอย่างมันรวดเร็วมาก....

Spoiler:

.....

...

..

แผล่ะ

..

...

.....
















เป็นอีกครั้งที่เราพ่ายแพ้อย่างหมดท่า...















(หลังจากเหตุการณ์นี้ ยัยเบอร์5ก็หายหน้าหายตาไปเป็นเวลา10วัน)














จบตอน

fap fap fap fap fap fap fap fap