รูปของ BenQ11#2

....

....

....

....

....







....

....

....







....

....

....









....

....

....







....

....

....

....

....

....









....

....

....







....

....

....







....

....

....








....

....

....

....

....

....











....

....

....









....

....

....









....

....

....

ยัยเบอร์5 มาถึงแล้วหรือ?












....

....

....

งั้นก็ใด้เวลาแล้วสินะ..

....

....

....








....

....

....










....

....

....









....

....

....








....

....

จากนี้ไป เป็นสิ่งที่น้อยคนนักจะรู้ หลังจากที่มีใครสามารถสังหารโอเวอร์มายด์ได้

พลังที่หลงเหลือสุดท้ายผมขอล่ะกัน..















สิ่งที่ยัยเบอร์5เห็นต่อหน้าตอนนี้



แน่นอนว่าผมอธิบายเรื่องนี้กับเธอในภายหลัง













เพราะถ้าไม่ใช่เธอมาด้วยผมก็คงไม่ทำแบบนี้หรอก


แต่เนื่องด้วยการตายของโอเวอร์มาย

จะเป็นการจุดชนวนอาวุธสุดท้าย ที่น้อยคนที่จะรู้












พลังทั้งหมดที่โอเวอร์มายด์ถ่ายสู่เหล่าสาวก จะเกิดการระเบิดแตกตัวเปล่งพลังอันมหาศาล


เป็นอาวุธสุดท้ายที่โอเวอร์มายทิ้งใว้ให้กับศัตรู ที่กำจัดตัวเองได้

ซึ่งที่ดาวดวงนี้ก็เปรียบเสมือนคลังระเบิดอย่างดีที่เริ่มทำงานแล้ว














ผมบอกยัยเบอร์5ที่กำลังสับสนกับสิ่งที่ไม่รู้ ให้เร่งพลังสร้างเกราะเพื่อป้องกันพลังระเบิดที่กำลังจะเกิดขึ้น


คราวนี้เราต้องรวมพลังกันฝ่าฟันอาวุธสุดท้ายนี้ให้ได้ นับว่าเป็นโชคดีอีกครั้งจริงๆที่ผมและยัยเบอร์5มีพลังคล้ายกัน

มีเรื่องบังเอิญมากมาย ในวันนี้ แม้มันจะมีเพียงเหตุการณ์เดียว ภารกิจเดียว


แต่ช่างรู้สึกยาวนาน และหมองหม่น...











ผมก็เพียงทำตามภารกิจที่ได้รับมอบมา

ซึ่งมันก็ไม่ใช่ครั้งแรก และก็ไม่ใช่ครั้งสุดท้าย

แต่ความรู้สึกแบบนี้ มันไม่บ่อยจริงๆที่เกิดขึ้นได้



แต่ช่างเถอะ ในเมื่อเนื้อแท้ของภารกิจนี้ คือการกำจัดโอเวอร์มายด์..

โอเวอร์มายด์ที่ไม่สามารถควบคุมเหล่าสาวก จนเป็นภัยคุกคามดาวอื่นๆจนทำให้เกิดความอันตราย














อาวุธสุดท้ายของโอเวอร์มายด์ หากเป็นคนที่เห็นใกลๆ ก็คงคิดว่ามันงดงามตื่นตา

แต่มันเคยสังหารศัตรูที่เก่งกาจมามากมายแล้ว

คงจะดี หากยัยเบอร์5ไม่สลบไปก่อน คงได้เห็น ปรากฏการณ์"วาระสุดท้าย"ของภารกิจเรา
















แม้แรงระเบิดจะไม่เทียบเท่าซุปเปอร์โนวาของดาวฤกษ์

แต่ก็มีแรงเหวี่ยงพอ ที่จะผลักพวกผมออกไปจากจุดที่เกิดการระเบิดอย่างรวดเร็ว














เอาล่ะ..ภารกิจเสร็จสิ้นแล้ว..


ได้เวลากลับบ้านกันล่ะ..

















แล้วก็...แม้จะเป็นส่วนลึกที่สุดที่หลงเหลือในความทรงจำ..




สุขสันต์ วันคล้ายวันเกิดนะ ซีรีอุส..

















จบวัน

เท่สาส!

เศร้าว้อยยยยยยยยยยยยยยย ToT

อันนี้คือเก็บตก ระหว่างที่ผ้าคลุมเขียวออกไปทำภารกิจ

รองผอ.กับเซร่า

ขยันอัพจังเลย

แวะมาลงรูปค้างๆ คั่น ไดอารี่ตอนใหม่ไปก่อน มีเยอะจนจำไม่ได้เลยว่ารูปใหนลงแล้วหรือรูปใหนยังไม่ลงอ่า

รูปนี้มัน!!! ยาราไนก้า (เธอคนนั่นเป็นผู้ชายนิ)

เป็นผู้หญิงที่ใช้เวทย์แปลงเป็นชายต่างหากต่างหากต่างหากต่างหาก.....



ว่าแล้วก็ลงเพิ่มครับ

Spoiler:

ลงเรื่อยๆ

นวดหลัง

ชีวิตประจำวันของพ่อลูก

Spoiler:

เคยมีคนถามถึง ประวัติ ครอบครัวของพัลซ่า
เล่าละเอียดก็ยาว เลยแบ่งเป็นข้อๆล่ะกัน

1.เริ่มจาก "ดรากัน" เป็นหญิงสาวที่เกิดในกลุ่มคนชนชั้นล่างหรือชั้นแรงงาน แต่ด้วยความที่เป็นหญิงสาวหน้าตาดีหุ่นดีสูงยาว จึงไปเอาดีทางอาชีพผู้หญิงกลางคืน โดยเลือกให้บริการแต่ผู้ชายชนชั้นสูง ที่มีเงินหนาพอจะจ่าย ต่อมากลายเป็นโสเภณีชั้นสูงที่ในหมู่ผู้ใช้บริการชั้นสูงเป็นที่รู้กัน ต่อมาดรากันได้ยกฐานะตัวเองมาเป็น ภรรยาของกลุ่มคนชนชั้นสูง

2. ความลับที่ ดรากันสามารถสะกดเหล่าผู้ชายพวกนั้นได้ มาจากเธอได้รับ"ตำราศาสตร์มืด" จากคนๆหนึ่ง และเธอได้ศึกษาวิชาบางอย่างในนั้นเพื่อใช้ในชีวิตประจำวันของเธอ

3.แต่ขึ้นชื่อว่าเป็นศาสตร์มืด ก็ต้องแลกกับคำสาบด้วย คำสาบนี้ได้ทำให้ดรากันเป็น "ผู้หญิงกินผัว" นั่นคือสามีของเธอแต่ละคนจะต้องเสียชีวิตโดยเร็วไม่ทางใดก็ทางหนึ่งแต่ดรากันก็ สามารถหาสามีใหม่ได้เรื่อยๆจึงไม่ค่อยจะเป็นปัญหาใหญ่ แต่คำสาปอีกสิ่งหนึ่งคือ ลูกสาวที่เกิดมาเมื่อโตเป็นสาวแล้วจะถูกสังเวยวิญญาณให้กับเหล่าปีศาจทำให้เธอระวังที่จะไม่ให้เกิดทายาท แม้ในหนังสือจะไม่ได้บอกว่าทายาทที่เป็นผู้ชายจะเป็นอย่างไร

4.ดรากัน หยุดหาสามีใหม่หลังจากสามีคนที่4เสียชีวิต เพราะเธอเกิดพลาดตั้งท้อง และคำสาปทำให้เธอไม่สามารถทำแท้งลูกตัวเองได้ ซึ่งเด็กที่เกิดมาก็คือ พัลซ่านั่นเอง

5. พัลซ่าถูกเลี้ยงโดย "นิวตรอน" พ่อของดรากัน หรือ ตาของพัลซ่า โดยที่ดรากันไม่แตะต้องพัลซ่าเลย แถมติดเหล้าหนัก จนพัลซ่าเกิดน้อยใจอยู่หลายครั้ง

6.แท้จริงแล้ว ดรากัน รู้สึกผิดที่ให้กำเนิดพัลซ่าเพราะตัวเองรู้ล่วงหน้าว่า พัลซ่าจะต้องเจออะไรในอนาคต เพียงแต่ไม่รู้ว่า เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นเร็วกว่าที่ตัวเองคิดใว้

7.เมื่อพัลซ่าเิกิดประจำเดือนครั้งแรก ในคืนนั้นเธอก็ถูกสังเวยวิญญาณทันที พัลซ่าที่ไม่เคยรู้เลยว่าตัวเองจะถูกสังเวย ถึงกับช๊อคเมื่อได้รับฟังความจริงจาก ดรากันถึงเรื่องราวทั้งหมด และดรากันเองก็ไม่สามารถหาวิธีแก้ไขคำสาปได้ พัลซ่าจึงต้องทุกข์ทรมานกับทุกค่ำคืนที่เหล่าปีศาจมาเยือน และมีอยู่คืนหนึ่งที่ "นิวตรอน"ปู่ของเธอถูกปีศาจสิงเข้ามาจัดการกับร่างกายของเธอ

8.ดรากันได้ส่งต่อตำราศาสตร์มืด ให้พัลซ่าเพื่อให้เธอศึกษาและหาวิธีแก้ไขด้วยตัวเอง จากนั้นไม่กี่วันต่อมา ดรากันและนิวตรอนได้ฆ่ากันเองเหลือให้พัลซ่าใช้ชิวิตอยู่คนเดียว กับทรัพย์สินที่เหลืออยู่

9.พัลซ่าต้องใช้ชิวิตเอาตัวรอดด้วยตนเองอย่างทรมาณและถูกเหล่าคนรอบตัวที่ถูกปีศาจสิงยามค่ำคืนเข้ามาหาเธอเสมอ เธอได้ลองผิดลองถูกทุกทางจนเธอพอที่จะรู้วิธีหลีกหนีความทรมานจากคำสาบได้บ้าง

10.ไม่กี่เดือนต่อมาเธอก็รู้ตัวเองว่าตั้งท้อง แม้ไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อ แต่ก็พอจะคำนวนได้ในภายหลังว่า น่าจะเป็นตาของเธอเองแต่เธอก็ไม่อยากจะคิดแบบนั้น พัลซ่าได้ลองพยายามทำแท้งลูกตัวเองแต่ก็ไม่สำเร็จซึ่งเธอรู้ทันทีว่ามันต้องเกิดจากคำสาปแน่ๆ จนเมื่อลูกของเธอคลอดออกมา เธอจึงตั้งชื่อ ลูกของเธอว่า "ควอซ่า"


11.พัลซ่าศึกษาตำราศาสตร์มืดจนรู้วิธี แก้ไขคำสาปโดยการเปลี่ยนตัวเธอให้เป็นปีศาจเสียเอง(แต่ยังคงร่างมนุษย์เหมือนเดิม) ด้วยการทำสัญญารวมร่างกับปีศาจที่มีคลื่นพลังเหมือนกับเธอ เธอใช้เวลาอยู่หลายปีจนในที่สุดเธอก็เจอปีศาจที่เหมาะกับเธอ

12.ควอซ่าเป็นอีกคนที่โดนผลพวงจากคำสาป (แต่จริงๆแล้วผู้แต่ง ต้องการจะบอกว่าควอซ่าเกิดจากมนุษย์กับปีศาจ(ที่ไปสิงมนุษย์)มากกว่า) ทำให้ควอซ่ามักมีปรากฏการ์แปลกๆผิดธรรมชาติ จนทำให้คนรอบข้างเกิดตื่นกลัว และเผลอทำร้ายเธอจนปางตาย

13. ก่อนที่ควอซ่าจะขาดใจตาย พัลซ่าได้ตัดสินใจยื้อชีวิตควอซ่าด้วยการทำสัญญารวมร่างให้ควอซ่ากับปีศาจที่ตอนแรกเธอคิดจะรวมร่างด้วย แต่ด้วยความไม่เข้ากันในคลื่นพลังทำให้ควอซ่ากลายเป็นตัวประหลาดไป

14.หลังจากเหตุการณ์ผ่านพ้นมาได้ ควอซ่าก็ได้แต่โทษแม่ของเธอ และออกจะรังเกียจด้วยที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้ ทำให้แม่ลูกคู่นี้กระท่อนกระแท่นมาตลอด


15. 2แม่ลูกออกเดินทางหลีกหนีผู้คน จนมาพบกับอาบิสเกท(ฮิโซกะ) เมื่ออาบิสเกทได้ทราบเรื่องราวของ2แม่ลูก จึงรับพวกเธอทั้ง2กลับไปที่ โรงเรียนเวทย์มนต์ ทั้ง2แม่ลูกจึงใช้ชิวิตอยู่ที่นั่นจนถึงปัจจุบัน

16.ปัจจุบันพัลซ่ายังไม่สามารถอนคำสาปได้ก็จริง แต่รอปบิ้นก็ได้สร้างสายรัดข้อมือ ที่สามารถกางม่านพลังซ่อนพัลซ่าไม่ให้พวกปีศาจมองเห็นเธอได้ยามค่ำคืน

17.ควอซ่าได้เข้าโครงการวิจัย ในห้องการเวลาจำลองที่รอปบิ้นสร้างขึ้น ซึ่งในห้องนั้นเวลาเดินเร็วกว่าโลกภายนอกทำให้ควอซ่า โตขึ้นอย่างรวดเร็ว


18.ปัจจุบัน2แม่ลูกก็ยังมีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีกันเหมือนเดิม และเรื่องราวก็ยังคงดำเนินต่อไป

แวะมาลง

ลงอีกนิด

เคยมีคนถามว่า ผ้าคลุมเขียว ทั้งอึด อมตะตายแล้วฟื้น เวทมนต์ยิงไม่เข้า แต่ตัวเองใว้เวทย์ระดับสูงได้ มีพลังเปิดมิติได้ อ่านความคิดคนอื่นได้ ใช้อาวุธได้หลากหลาย ร่างกายแปรเปลี่ยนได้ มีประสบการณ์ต่อสู้มากมาย

แล้วจะเอาอะไรไปสู้

ผมเชื่อว่าคนที่ตามอ่านตั้งแต่แรกเริ่มน่าจะรู้นะครับว่า

ผ้าคลุมเขียวก็มีสิ่งที่ทำไม่ได้ และไม่ชนะเหมือนกันเหอๆๆๆ

ผ้าคลุมเขียวไม่ใช่ตัวละครในอุดมคติ ที่มีความสมบูรณ์แบบ

กลับกันแล้ว สิ่งที่ผ้าคลุมเขียวมี ไม่ใช่สิ่งที่มีใว้เพื่อใครเลย มีแต่เพื่อตัวเองเท่านั้นเหอๆๆ

Narl Diary Fragment



วันที่ xx เดือนxx ปีxx


[spoiler]


นับจากวันที่ออกจากที่นี่เพื่อทำภารกิจ จนกลับมาเหยียบที่นี่อีกครั้ง

ก็เป็นเวลา7เดือนกับอีก 16วัน เนื่องจากเงินค่าเดินทางบางส่วนถูกเผาไปกับอาวุธสุดท้ายของโอเวอร์มายด์(หมายถึงบัตรเครดิตนั่นแหล่ะ)

ส่วนเงินของส่วนยัยเบอร์5นี่หมดตัวเลยทีเดียว แถมเธอเล่นใช้พลังจนหมดอีกเพื่อปกป้องตัวเองจากอาวุธสุดท้าย ยัยนี่มันประเภททุ่มสุดตัวตลอดจริงๆ

ด้วยเหตุการณ์ฉันนี้ ทำให้พวกผมต้องเสียเวลาในการเดินทางกลับมาเล็กน้อย

...ก็ดี มันทำให้ผมได้แวะซื้อของฝากเล็กๆน้อยๆให้คนอื่นๆด้วยเหอๆๆๆ


จริงๆวันนี้ผมก็ไม่กะจะเขียนหรอกเพียงแต่มันมีเรื่องชวนปวดหัวตั้งแต่เริ่มเลยเชียว...


"อะไรเล่า?? ก็เธอใช้พลังจนหมด ผมก็เลยสปาร์คให้ใหม่ก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ? อยากอยู่ในร่างหญิงต่อไปหรือไง?"


"บ่นอิดออดเป็นผู้หญิงไปได้...เออ เธอเป็นผู้หญิงอยู่แล้วนี่หว่า..."















ลืมบอกไป อย่าแปลกใจกับสภาพที่เห็น พอดีเงินที่เหลือมันไม่เพียงพอที่จะซื้อเสื้อผ้าให้ยัยเบอร์5

แถมผมอุส่าห์ ได้เสื้อ(พร้อมกกน.)แถมจาก แผ่นอนิเมะล่าสุดที่แวะซื้อด้วย แต่ยัยนี่ก็เรื่องมากไม่ยอมใส่ตอนมาถึงที่นี่..

ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ก็ใส่แต่โดยดีแท้ๆ...

ช่างเถอะเรื่องมากดีนักเหอๆๆ


ผมรีบบอกให้เธอใช้วิชายแปลงกายเป็นผู้ชาย เพราะคนอื่นๆเริ่มทยอยมากันแล้ว

















หลายคนคงจะจำได้ว่า วิชาแปลงกายจะไม่มีผลกับคนที่รู้ตัวจริงแล้ว ซึ่งอาบิสจัง กับ ไอ้แสบ ก็เป็นอีกคนที่รู้เรื่องนี้..

แต่เหมือนทั้ง2จะพร้อมใจ กันไม่บอกอะไรยัยเบอร์5 อาจจะเพราะไม่อยากให้เธอประหม่าอะไรหรือเปล่า?

แต่จากประสบการณ์ของผมที่รู้จักกับอาบิสจัง และไอ้แสบ

ไอ้แสบมันไม่สนใจอะไรอยู่แล้วหากไม่ใช่เรื่องที่มันสนใจ

ส่วนอาบิสจังนี่...หวังว่า ความเป็นแม่พระของเธอ จะได้ได้คิดแกล้งอะไรยัยนี่กระมัง...เหอๆๆ


ว่าแต่ ไอ้หนองโพคู่นั้นมันทำให้ปลาชะโดอย่างผม อยากบ๊วบปลาทอง(ฮิโซกะ)ตรงหน้านี้เสียยิ่งกระไรเหอๆๆ

เหนือสิ่งอื่นใดผมขอข้ามเรื่องซีเรียสๆเกี่ยวกับภารกิจหรือหัวข้ออื่นๆ

ผมถามข่าวคราว ถึงพวกเด็กๆ(พวกผู้ชายช่างหัวมัน)

ก็ได้ความว่าพวกเด็กๆกำลังตามมาทีหลังยกเว้นสมาชิกคนที่5ที่ไปเที่ยว10วัน

เพราะผมกลับมาโดยไม่ได้บอกล่วงหน้า

เหตุเพราะมือถือผมถูกทำลายไปจึงไม่สามารถติดต่อได้ จนเมื่อมาถึงโรงเรียนทั้ง3ที่รับรู้ถึงพลังของผมจึงออกมารับเอง

แน่นอนผมต้องขอเบิกกับทางโรงเรียนให้ครบทุกเม็ดเลยเชียว


ไม่นานนักระหว่างที่ผมคุยกับอาบิสจัง พัลซ่าก็มาถึง ดูเธอจะโตขึ้นหรือเปล่าหว่า??

แบบว่าหน้าตาดูอวบอิ่มกว่าเดิมเล็กน้อย ผมว่าผมไม่ได้คิดไปเองนะ แถมเจอกันครานี้เธอก็ไม่ได้ทำตัวเขินกลัวเหมือนครั้งแรกที่เจอกัน

แต่ไอ้ตรงดูเรียบร้อยนอบน้อมนี่แหล่ะที่ทำให้ผมชอบเธออ่าเหอๆๆๆ















พัลซ่าบอกผมถึง ควอซ่าที่โตขึ้นมากหลังจากที่ได้ รอปบิ้น(ไอ้แสบ)ดูแลเธอ

ซึ่งเธอเพิ่งออกมาจากห้องฝึกแต่ขอตัวไปอาบน้ำชำระร่างกายก่อนแล้วจะตามมา

นับว่าเป็นเรื่องดีที่แม่ลูกทั้ง2ดูจะพูดถึงกันอยู่ หวังว่าแม่ลูกคงเข้าใจกันดีแล้วกระมัง??


ว่าแล้วผมก็ไม่รอช้า


"ของฝากสำหรับสาวๆ มาแล้วจ้า...เหอๆๆ"


....

...

..













"เฮ้ย!! นี่ควอซ่าเหรอนี่??"



แม้ควอซ่าเธอจะ อธิบายผมว่า

ห้องทดลองของไอ้แสบ มีการทดลองหลายๆอย่าง รวมไปถึง การสร้างห้องกาลเวลาแบบลอกเลียนห้องต้นแบบ

(ห้องกาลเวลาที่อโลนใช้อยู่นั้นส่วนหนึ่งทำงานด้วยการดูดพลังDark energy จากอโลนมาใช้ด้วย)

ทำให้เวลาในห้องทดลองของไอ้แสบจะช้ากว่าปกติ โดยเวลา6เดือนข้างนอก แต่ในห้องทดลองเป็นเวลา6ปี

และเธอก็ได้รับคำแนะนำเรื่องการฝึกฝนพลังกายและพลังเวทย์จากไอ้แสบด้วย ทำให้รูปลักษณ์ของเธอเปลี่ยนไปดูเป็นคนมากขึ้น

อืม...เด็กสมัยนี้โตเร็วจริง...ไม่ธรรมดา...

... เดี๋ยวนี้นาน ๆ ได้เข้าบอร์ดที ... แน่นอนว่าต้องมาแวะกระทู้นี้ ไปถึงไหนต่อไหนกันแล้วเนี่ย...
... รูปของคุณเบนนี่ ดูไป(เสียว)เพลินไปจริง ๆ ... ขยันมาก ๆ เลยครับ ผมเองก็ยังคงติดตาม แล้วก็ยังให้กำลังใจต่อไปนะครับ

โอ้วขอบคุณมากครับ

มีโอกาสก็รีบวาดอ่า

เพราะถ้าจบเรื่องนี้ผมก็เลิกวาดแล้วล่ะครับเหอๆๆ

มันทำให้ผมอดคิดไม่ได้เลยว่า ถ้าเซร่าจะโตขึ้นอีกคน ผมจะได้ไม่ต้องถูกมองว่าเป็นพวกโลลิค่อนชอบเด็กเล็กๆ


อย่างน้อยเป็นเด็กโตยังจะโอเคกว่าเยอะเลยเหอๆๆๆ


ว่าแล้วไอ้ต่อมอารมณ์หนุ่มที่อดอยากมามากกว่า6เดือน มันพลุ่งพล่านเพราะกลิ่นกายสาวๆรอบๆตัวนี่จริงๆเลยเหอๆๆ

















อะแฮ่ม ขอโทษที เพ้อมากไปหน่อย...


เซร่าดูจะไม่เปลี่ยนไปเลยแฮะ แต่ไม่เป็นไร ยังมีเวลา



"เอ้านี่ครับ ของฝากที่สั่งใว้ พอดีแวะลงดาวอากิบะพอดีเหอๆๆๆ"

















หลังจากทักทายเด็กๆสาวๆเรียบร้อยแล้ว ก็มาเข้าเรื่องซีเรียสกันเสียที..


มีหลากหลายคำถาม เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นระหว่างที่ผมไปทำภารกิจ

เพียงผมเอ่ยปากพูดไปไม่กี่คำ เหมือนเจ้าตัวจะรู้ว่าผมจะพูดอะไร

ไอ้แสบแสดงท่าที มีพิรุธ แถมยังเปลี่ยนหัวข้อคุยเสียอย่างงั้น

ดั่งต้องการจะบอกเป็นนัยๆว่าเรื่องของผมต้องการจะพูดใว้คุยกันในที่ลับ