รูปของ BenQ11#2

สั่งขี้มูกอยู่ต่างหากเหอๆๆๆ

เพิ่มอีกนิด

Spoiler:

Narl Diary Fragment



วันที่xx เดือนxx ปีxx





วันนี้อากาศแจ่มใสแต่จิตใจผมไม่แจ่มใสเหมือนสภาพอากาศ

มันเป็นอีกวันที่ตอนแรกจะน่าเบื่อ เหมือนวันก่อนๆ แต่ไม่เป็นอย่างนั้น...


จะเริ่มจากตรงใหนดี?? สืบเนื่องจากหลายวันก่อนมีเรื่องผิดพลาดทางเทคนิคทำให้ผม(และยัยเบอร์5)ต้องเสียหน่วยกิจไปโดยใช่เหตุ

แถมยัยเบอร์5ก็ไม่รู้หายหัวไปใหน ทั้งๆที่มันไม่ใช่ความผิดผมเลย...

ช่างเถอะเข้าเรื่องวันนี้ดีกว่า หลายวันที่ผมนั่งง่วงกับการใช้วันเวลาอย่างเอ้อระเหยโดยมี...อ่า...ชื่ออะไรหว่า??

เจ้าผู้ช่วยของไอ้แสบน่ะ คอยติดตามอยู่ตลอด ตอนแรกก็รำคาญนะแต่หลายวันเข้าก็เริ่มชินแล้ว

แถมเจ้านี่ก็ทำงานเป็นระเบียบทั้งงานบ้านงานเรือน ที่สำคัญมันยอมให้ผมได้ใช้ห้องของไอ้แสบด้วยก็เยี่ยมเลยผมจะได้ไม่ต้องเสียค่าเช่า

ใครทำดีก็ต้องชมจริงใหม?

ทีนี้ก็มาสู่ประเด็นหลักของวันนี้แล้ว ในห้องของไอ้แสบมีข้อมูลน่าสนใจอยู่เยอะก็ช่วยให้ผมอ่านแก้เซ็งแก้ขัดได้บ้าง

จนผมมาเจอข้อมูลบุคคลตามสืบของโรงเรียนอยู่ แถมเป็นงานนอกระดับเล็กที่มีค่าตอบแทนสูงเสียด้วย

ชื่อของ บุคคลตามสืบก็คือ "มารฝัน"(แต่ผมว่าน่าจะเป็นฉายามากกว่านะ)
















บุคคลตามสืบคืออะไร?? พูดง่ายๆก็คือแค่เราตามหามันให้เจอก็พอแล้วมาแจ้งเบะแสไม่จำเป็นต้องไปออกแรงจับมันเราก็ได้รางวัลแล้ว

ซึ่งก็ดูจะเป็นการดีเลยทีเดียว ที่ผมจะกู้คะแนนตัวเองกลับมาไม่อย่างนั้นคงอยู่ที่โหล่กินแกลบไปอีกนาน

จากข้อมูลเสริมที่ได้จากเจ้าผู้ช่วย ก็ทำให้รู้ว่า มารฝันเป็น"อดีต" อันดับ1ของโรงเรียน

หลังจากถูกอันดับ1คนปัจจุบันโค่นลงไป มารฝันก็ลาออกจากโรงเรียนและหายสาบสูญไป

แต่ชื่อของเขายังคงวนเวียนอยู่ที่โรงเรียนแห่งนี้เสมอ เพียงแต่มันวนเวียนอยู่เงียบๆรู้กันในกลุ่มไม่กี่คน

และน้อยคนนักที่จะเคยเห็นหน้าค่าตาของมารฝันคงมีเพียง เหล่าผู้บริหารกับพวกอันดับต้นๆกระมังที่รู้จัก


อืม...มิน่าล่ะ ค่าตอบแทนมันถึงสูงจริง


พูดถึงคนที่(เคย)อยู่อันดับสูงๆที่ผมรู้จัก ผมก็นึกถึงอยู่คนเดียว ว่าแล้วผมก็ไม่รอช้า


ไปตามยัยเบอร์5 ที่ห้องเลยดีกว่า















...มีความรู้สึกเหมือนจะเดจาวูกับเหตุการณ์นี้แฮะ


แต่คราวนี้เธออาจจะคิดสั้นจริงๆก็ได้เพราะเธอต้องเสียหน่วยกิจของตัวเองทำให้อันดับตกลงไปอีก


คราวนี้อาจจะช๊อคจนทำอะไรสิ้นคิดอีกไม่อาจคาดเดา


ผมคิดลบไปหรือเปล่า? เอาเถอะเข้าไปดูก่อนค่อยว่ากัน


และเมื่อผมเข้าไปดูในห้องน้ำผมก็ต้องอึ้งกับสิ่งที่เห็น..

ผมรู้สึกว่าผมจะเข้ามาผิดเวลาเสียแล้ว...

















คราก่อนผมตั้งตัวไม่ทันเลยพูดอะไรไม่ทันคิด จริงๆคราวนี้ผมก็มีคิดเผื่อไว้แล้วนะ


แต่ไอ้นี่มันเกิดความขาดหมายของผม...


ผมจึงพูดออกไปเพื่อแก้สถานการณ์ว่า

















....ผมพูดผิดอีกแล้วสินะ.....

เอาเถอะไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว ดูแข็งแรงขนาดนี้


แต่วันๆหายหัว มานั่งทำอะไรแบบนี้ไม่มาฝึกวิชากับผม แล้วเมื่อใหร่มันจะเก่งขึ้นล่ะเนี่ย??

แล้วตีหัวผมไปยังไงผมก็ไม่ลืมหรอกนะ ไม่ใช่การ์ตูนเซอวิสนะโว้ย


"โอเคๆ เดี๋ยวผมออกไปรอข้างนอก เรื่องแค่นี้เอง..."















ก่อนอื่นผมคงต้องพูดปลอบใจยัยเบอร์5ก่อนสินะ?


"เรื่องเล็กน้อยน่าอย่าใส่ใจเลย มันก็เหมือน ตอนวัยเด็กที่เราแอบดูหนังโป๊แล้วกำลังมีอารมณ์ร่วม ทันใดนั้นแม่เราก็เปิดประตูมาเห็นพอดีนั่นแหล่ะเหอๆๆ"

"ไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตายหรอกน่าเหอๆๆๆๆ"


มาคิดๆดูแล้ว ไอ้ที่ว่าเธอมีเชื้อผมตามที่เจ้าผู้ช่วยบอกมา หรือมันจะมีมูลหว่า??














เมื่อผมเข้าเรื่องสอบถามข้อมูลเกี่ยวกับมารฝัน แต่ก็ดูจะไม่ค่อยได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย

เพราะยัยเบอร์5เองก็ไม่เคยเห็นมารฝันตัวเป็นๆเหมือนกัน แต่เพื่อนเธอที่ตอนนี้เป็นอันดับ2(ปัจจุบัน)เคยประมือด้วยครั้งหนึ่ง

ส่วนอันดับ1คนปัจจุบัน เห็นเขาว่าเป็นน้องชายของมารฝันซึ่งเธอเองก็ไม่รู้ว่าจริงหรือเปล่า? เพราะได้ยินมาจากเพื่อนของเธออีกที

แต่ก็ดูน่าจะจริงเพราะ ไม่เคยมีใครเห็นอันดับ1คนปัจจุบันนี้เหมือนสมัยที่มารฝันยังเป้นอันดับ1อยู่ อาจจะมีความสามารถที่ใกล้เคียงกัน


ไม่เป็นไรเดี๋ยวไปลองถามคนอื่นๆดู มันต้องมีคนรู้จักบ้างล่ะน่า

แต่ตอนนี้คงต้องกระตุ้นยัยเบอร์5ก่อน เขาว่ากันว่าคนท้อแท้ให้ตบหลัง คนสิ้นหวังให้ตบใหล่ คนเขินอายให้ตบตูด

"เอ้าพรุ่งนี้มาที่เดิมด้วยนะ "

จะว่าไปแล้ว...... ผมลืมชื่อของ " ยัยเบอร์ 5 "ไปแล้วนะเนี้ยยยยยย (นานนานเข้ามาอ่านทีนั่นละครับ= _= )

ชื่อ "อารีศรม" ครับ เหอๆๆ

หลังจากหาข้อมูลตามที่ต่างๆรอบโรงเรียน ก็ได้ข้อมูลบ้างไม่ได้ข้อมูลบ้าง

พอมารวบรวมกันแล้วก็พอจะได้ข้อมูลเพิ่มมาเล็กน้อย

มารฝัน ยังอยู่ในโรงเรียน(ยาน)นี้ แต่อาจจะอยู่ในนาม เพราะที่ผ่านมาก็ยังไม่มีใครเห็นตัวมารฝันกันเลยสักคน แม้แต่อันดับ3คนปัจจุบันก็ไม่เคยเห็นได้ยินแต่ชื่อ

แต่วีรกรรมของมารฝันยังคงอยู่ เนื่องจากชื่อมารฝัน นั้นมันมีที่มาเพราะความสามารถในการควบคุมความฝันทำให้มีกลุ่มคนบางกลุ่มเป็นสาวกมารฝันด้วย

จึงเป็นไปได้ที่มารฝันจะวนเวียนอยู่ในนี้...ว่าแต่ แค่ควบคุมความฝันมันจะได้เป็นอันดับ1ของโรงรียนเลยหรือ?















แต่อันดับ3ก็ได้ให้ข้อมูลที่น่าสนใจมาเหมือนกัน เพราะเธอไปแอบได้ยินว่ามีองค์กรลับๆที่กำลังเข้าคลอบงำ หมู่ดาวแถบนี้

และมีข่าวลือกันว่ามารฝัน เองก็ไปเข้าร่วมกับองค์กรนั้นเหมือนกัน

โฮ่...ยิ่งสืบยิ่งลึก...

ผมมีความรู้สึกว่า ผมชักจะเข้าใกล้ความวุ่นวายเสียแล้วแฮะ...


ผมควรจะหยุดอยู่แค่นี้ดีกว่าใหม?













เพื่อการประกอบการตัดสินใจอีกนิด ผมขอร้องให้ พัลซ่าช่วยหาข้อมูลเกี่ยวกับมารฝันซึ่งเธอน่าจะมีข้อมูลเกี่ยวกับนักเรียนที่ผ่านๆมาด้วย

แต่เธอก็บอกผมว่า เรื่องนี้ถือเป็นส่วนความลับของนักเรียนซึ่งคนที่จะมีสิทธิ์ดูเอกสารพวกนี้มีแต่ มอริส(ผู้อำนวยการ)เท่านั้นกับแต่ตอนนี้อาบิสจังเธอรักษาการณ์อยู่

ก็น่าจะไปขอข้อมูลมาได้ ซึ่งผมก็ขอข้อมูลของอันดับ1คนปัจจุบันไปด้วย



ระหว่างนั้นผมก็ใช้เวลาช่วงบ่ายกับการสอนวิชากับเซร่า

ระหว่างพัก เซร่าถามผมถึงเรื่องมารฝัน เธอได้ยินคนเขาคุยกันว่า ผมเที่ยวไปถามคนนู้นคนนี้เรื่องมารฝัน



แม้จะไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ แต่เธอก็บอกผมว่า

เมื่อหลายปีก่อนช่วงที่เธอมาแรกๆเธอเคยเห็นมารฝันกับ อันดับ1 ทะเลาะกันด้วย

เธอจำไม่ได้ว่าทะเลาะกันด้วยเรื่องอะไรจำได้แต่จะแย่งอะไรกันนี่แหล่ะ?

ทำให้ผมตกใจไม่น้อย ที่คนเคยเห็นมารฝันอยู่ใกล้ผมแค่นี้เอง



















ในขณะที่ผมคิดอยู่ว่าจะใช้วิชาอ่านความคิดกับเซร่าเพื่อดูหน้าตามารฝันดีหรือเปล่า?

ก็มีคนโทรเข้ามือถือผมพอดี เบลคโทรมาหาผม บอกว่า อโลน อยากจะเจอผม?


จริงสิ คนที่น่าจะรู้อะไรมากที่สุดก็คงหนีไม่พ้น สะใภ้น้องนี่นา...


ไปๆมาๆดูตัวช่วยจะมีเยอะเหลือเกิน แถมคราวนี้อโลน บอกจะช่วยฟรีๆเสียด้วย

แต่เชื่อเถอะผมไม่ค่อยหวังอะไรฟรีๆจากอโลนอยู่แล้ว


อย่างน้อยผมก็รู้ว่าองค์กรลับอะไรนั่นมีอยู่จริงๆและมารฝันก็อยู่ในองค์กรนั้นด้วย


"อืม..กลุ่มหูดำ?...ชื่อช่างไม่ธรรมดา"






เบรค-"กลุ่มฮู้ดดำต่างหาก"



















อโลนบอกผมว่า เดี๋ยวก็เจอกลุ่มฮู้ดดำเอง...

เอ่อ..มันไม่ได้ช่วยอะไรผมเลยนะนี่..

แต่ช่างเถอะ อย่างน้อยก็รู้ชื่อกลุ่มพวกนี้ เดี๋ยวออกไปตามหาเองก็ได้

อีกอย่างนานๆมาเยี่ยมเยือนเธอหน่อยก็ดี เห็นท่าทางแข็งแรงกับพฤติกรรมแปลกๆก็ไม่น่าเป็นห่วงอะไร..


เดี๋ยวสิ!! ผมว่าผมดูไม่ผิดนะ??

อย่างนี้นี่เอง...ผมเข้าใจความหมายของไอ้แสบแล้ว....


ยังจำก่อนหน้านี้ที่ผมอธิบายถึงเผ่าเทพเจ้าได้ใหม?


นอกจากจะมีเงาดวงตาเป็นแกแลคซี่แล้ว "จำนวน"ก็ถือเป็นตัวบ่งบอกถึงขุมพลังของเผ่าพวกนี้ด้วย

จริงๆแค่แกแลคซี่เดียวก็มากโขแล้ว

ถ้าไม่เพิ่งดีๆแล้วก็จะไม่รู้เลยว่าอโลนมี2แกแลคซี่แล้ว...แสดงว่าก่อนหน้านี้พลังของเธอยังฟื้นฟูไม่หมดสินะนี่?














หวังว่าคงไม่มีมากไปกว่านี้นะ... ว่าแล้วผมก็ขอตัวก่อนดีกว่า


ก็ว่าอยู่ทำไมรู้สึกหนักๆตัว ที่แท้ก็เพราะถูกพลังของเธอกดดันอยู่นี่เอง


ผมว่าเบลคคงรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว แต่มันเล่นไม่บอกอะไรเกี่ยวกับอโลนเลยสักอย่างแม้แต่ไอ้แสบกับฮิโซกะก็ไม่ค่อยมีใครอยากพูดถึงอโลนกันเลยแฮะ


ช่างเถอะผมไปเคลียร์เรื่อง มารฝันดีกว่า ยุ่งเรื่องเผ่าเทพเจ้าไปก็มีแต่หายนะ..















เมื่อถึงที่นัดหมายของผมกับพัลซ่า โชคดีที่พัลซ่าได้ข้อมูลมาจากอาบิสจัง



แต่ก็เท่านั้น...เพราะข้อมูลของมารฝันและอันดับ1พัลซ่าไปเอามานั้น....ถูกลบไปก่อนหน้านั้นแล้ว


รู้ใหมว่าผมคิดอะไรอยู่?


หากตามที่พัลซ่าบอกใว้ว่า ข้อมูลพวกนี้มอริส(ผู้อำนวยการ)เป็นคนเดียวที่ดูได้


แสดงว่าคนที่ลบข้อมูลล่วงหน้านั้นก็ต้องเป็นมอริสอย่างไม่ต้องสงสัย



ผมติดกับดักเส้นทางของมอริสแล้วสินะ?

ดูเหมือนผมจะถอยหลังไม่ได้ซะแล้ว


มันเป็นไปตามที่อโลนบอกจริงๆ ผมเจอ"กลุ่มฮู้ดดำ"จริงๆ


แต่มันเล่นมาหาผมเองเลย แสดงว่ามีกลุ่มสาวกของ ฮู้ดดำอยู่ในโรงเรียนนี้จริงๆสินะ?














ตามที่ผมบอกไปตั้งแต่ช่วงต้นว่าวันนี้ผมอารมณ์ไม่ดีตามสภาพอากาศ

ทั้งๆที่ตั้งแต่เช้ามีเรื่องน่าสนุกน่าตื่นเต้นทั้งวัน















แต่หลังจากนี้ ความสนุกนั้นคงได้จบลงแล้ว




"พัลซ่า!!!!"

ผมเกือบจะตั้งสติไม่ได้หากพัลซ่าเป็นอะไรไป


แต่เมื่อมองดีๆแล้ว มันเป็นเพียงรอยกระแทกเล็กๆซึ่งดูจะไม่เป็นอันตรายถึงชีวิตเธอ


ถึงกระนั้นผมก็ยังไม่วางใจเพราะผมไม่รู้ว่ามันคืออะไร?


แต่เชื่อเถอะ ไม่นานนักเดี๋ยวผมก็รู้
















อย่างนี้นี่เอง....มันคือเวทย์มนต์...


















จากข้อมูลที่รวบรวมมาได้ จนถึงเหตุการณ์นี้ ทำให้ผมอนุมานขั้นต้นใว้ก่อนว่า

เจ้าฮู้ดดำนี่ "อาจจะ" เป็น"มารฝัน" และหากเป็นมารฝันจริง

เวทย์ที่โจมตีพัลซ่าและผมนั้นก็ควรจะเป็นเวทย์เกี่ยวกับการควบคุมความฝัน

...มันคือความคิดขั้นต้นที่เกิดขึ้นด้วยความกระทันหัน

เพื่อความแน่ใจผมจึงตรวจสอบอาการพัลซ่าให้แน่ชัดว่าแค่เพียงหลับไปจริงหรือเปล่า?


ส่วนไอ้หมอนั่นผมก็ปล่อยให้ เจ้าผู้ช่วยที่คอยซุ่มตามผมอยู่ตลอดจัดการแทนไปก่อน


พัลซ่าสำคัญกว่า..

แต่ก็อย่างว่า ไม่มีอะไรเป็นไปตามที่คิดง่ายๆ ไอ้เจ้าฮู้ดดำมันไม่ได้มาคนเดียว

ดันมีพรรคพวกมาช่วยเบี่ยงเบนให้ เจ้าหมอนั่นหนีอีก

ท่าทางผมคงต้องผละจากพัลซ่าชั่วคราวก่อนเสียแล้ว

















ผมกับเจ้าผู้ช่วยจึงแยกกันตามจับกลุ่มฮู้ดดำ

แน่นอน ไอ้ตัวการผมขอจับเอง

















จากข้อมูลที่ได้จากหมอนี่ ก็ได้รู้ว่าเจ้านี่ไม่ใช่ "มารฝัน" เป็นเพียงลูกศิษย์ที่ได้รับวิชาและออกหาสาวก

โดยใช้พลังแห่งความฝันในการชักจูง

หลายคนคงรู้อยู่แล้วว่าเวทย์มนต์ใช้กับผมไม่ได้ จึงต้องถามโดยละเอียด

จึงขอสรุปแบบง่ายๆก็แล้วกันว่า คนที่ถูกพลังเวทย์ความฝันเข้าไปก็เหมือนคนเสพติดกับความสุขในการฝันจนไม่อยากตื่น แม้ตื่นแล้วก็อยากจะกลับไปฝันอีก

มันเป็นทางเลือกทางหนึ่งสำหรับคนที่ต้องการหลีกหนีความจริงที่เจ็บปวดของตัวเอง หรือยังไม่รู้ว่าการใช้เวลาอยู่ในความฝันที่เพียบพร้อมมันมีความสุขอย่างไร?


เพียงแต่ตัวมันก็ยอมรับว่า เป็นเพราะตัวเองได้พลังนี้มีใช้ เลยทำให้ตัวเองหลงระเริงในพลังจนใช้มั่วซั่ว

พอได้ยินเรื่องผมตามหากลุ่มตัวเองก็เลยอยากทำเท่ห์ๆเฉยๆ....


อืม...ดูท่านายท่านจะทำเท่ห์ผิดคนนะ...



"ข้าไม่นิยมอ่านความคิดของพวกตัวผู้ว่ะ ดังนั้นถ้าไม่อยากทรมาน ข้าถามอะไรก็ตอบมาโดยดีเถอะนะ..."

เมื่อได้ข้อมูลเบื้องต้นแล้ว ผมจึงเก็บเจ้าหมอนี่ใว้ก่อนเพราะยังมีอีกหลายคำถามโดยเฉพาะเรื่องเกี่ยวกับ องค์กร และมารฝัน

แต่ตอนนี้ผมต้องหาวิธีปลุกพัลซ่า ซึ่งเจ้าฮู้ดดำนี่บอกผมว่า เวทย์ฝันนี้ไม่ได้มีอันตรายอะไร(ถ้าไม่นับว่าจะติดใจอยากอยู่ในความฝัน)

แถมพลังที่มันใช้ก็เป็นเพียงเล็กน้อย ผู้ที่ถูกพลังนี้จะหลับไปประมาณ18-20ชั่วโมง

แต่มันก็นานเกินพอที่จะเสพความสุขในความฝัน

เมื่อผมกลับไปหาพัลซ่า ก็พบเจ้าผู้ช่วยรออยู่ก่อนแล้ว....ไม่เป็นไรแม้จะจับอีกคนไม่ได้ก็เถอะ
























เพื่อจะหาวิธีปลุกพัลซ่าผมจำต้องใช้พลังอ่านความคิดกับเธอ

สำหรับพัลซ่าเป็นข้อยกเว้นที่ผมเลือกที่จะใช้พลังนี้ ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะผมที่ทำให้เธอต้องพลอยโดนหางเลขด้วย

มันทำให้ผมเห็นว่าเธอกำลังฝันถึงอะไรอยู่

ในฝันของเธอนั้น ผมได้เห็นในสิ่งที่เธอต้องการทุกๆอย่าง...

ทุกๆอย่างที่เธอไม่เคยมีตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน

มันเป็นความฝันที่เติมเต็มชีวิตของเธอมาก....


















มันเป็นความสุขของพัลซ่าที่ผมเห็นแล้ว ผมรู้สึกว่าผมคงฝันร้ายแน่ๆถ้าปลุกเธอให้ตื่นจากภาพลวงตา....



.....นี่น่ะหรือพลังของมารฝัน?....















จบวัน

รับคริสมาส

Happy New Yeas 2013ครับเหอๆๆ

เมื่อคืนไม่ได้ไปใหนเลยนั่งจุดพลุดูเองที่บ้านกับลูกสาวเหอๆๆ







รูปบนล้อเล่นอิๆๆ



ปีใหม่นี้อากาศดีมากเหมาะแก่การกอดคนสำคัญของเราเพิ่มความอบอุ่นให้กันและกันเหอๆๆ

... พะ พลุ ขาวขุ่น !!??? ... ฮาาา ไงก็สวัสดีปีใหม่กะคุณเบนคิวด้วยนะครับ ... แหม่อิจฉาจริง ๆ มีสาว ๆ ให้กอด และสร้างความอบอุ่นเยอะเหลือเกิน ฮาาา

เป็นการนั่งจุดพลุ ที่งดงามมากครับ

ตอบท่านทั้ง2รวมไปถึงทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมชม

Happy new yeas 2013ครับเหอๆๆ

Narl Diary Fragment



วันที่xx เดือนxx ปีxx


[spoiler]

ผ่านพ้นเวลาไป20ชั่วโมงแล้ว ก็คงใกล้ได้เวลาที่พัลซ่าจะตื่นแล้วกระมัง?


น่าแปลกที่ตอนนี้ผมติดต่อไอ้แสบ ไม่ได้เลย ในเวลาสำคัญๆแบบนี้มักจะเป็นอย่างนี้ทุกทีจริงๆ

คนที่ผมติดต่อได้ก็มีเพียงอาบิสจัง ซึ่งผมเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เธอฟังพร้อมฝากหาข้อมูลบางอย่างซึ่งเธอก็รับปากว่าขอเวลาสักพัก



ผมพูดคุยกับเด็กๆเกี่ยวกับพัลซ่าโดนพลังวิชามารฝัน...ผมก็ไม่อยากจะคิดมากนะ


แต่ผมแอบดูท่าทีของควอซ่าแล้ว ดูเธอจะไม่ค่อยรู้สึกอะไรกับแม่ตัวเองเลยจริงๆ..



















ตอนนี้ผมยังชั่งใจอยู่กับเรื่องมารฝัน...ไม่สิ กลุ่มฮูดดำอะไรนั่นต่างหาก ว่าตกลงมันคืออะไรกันแน่ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับมารฝัน?


เพียงแต่ผมกำลังคิดอยู่ว่าผมควรจะไปยุ่งย่ามกับกลุ่มนั้นดีใหม? มันจำเป็นหรือเปล่า?

เพราะจากที่ผมสอบถามไอ้เจ้าลูกศิยษ์มารฝันแล้ว ก็เข้าใจว่าองค์กรนี้ก็ไม่ได้เน้นมุ่งร้ายอะไร

เพียงแต่การสร้างฝันให้คนมีความสุขมันดูออกจะเลื่อนลอยยังไงไม่รู้?

หวังว่ามันคงไม่ใช่ทำให้ทุกคนอยู่กับความฝันสร้างความสงบสุขนะ...ไม่งั้นคงไปซ้ำกับมุกนารูโตะเป็นแน่แท้


แต่ก็ใช่ว่ามันจะไม่ดีนะ เพราะสิ่งที่ผมเห็นในความฝันของพัลซ่านั้น ก็นับว่าเธอสมควรได้รับความสุขนั้นเหมือนกัน

ไม่นานนักอาบิสจังก็มาถึง พร้อมๆกับพัลซ่าที่ลืมตาตื่นขึ้นมา
















หลังจากที่เชคดูอาการพัลซ่าเบื้องต้นแล้วก็ไม่พบสิ่งปกติใดๆ ดูเหมือนเธอจะอารมณ์ดีสดชื่นด้วยซ้ำ

และที่สำคัญอาการตื่นกลัวผู้ชายเธอจะหายไปแฮะ...ก็แหงล่ะในฝันที่ผมเห็นนั้น เธอใกล้ชิดผมเอามากๆเลย..

เธอเล่าให้ผมฟังถึงฝันที่เธอสามารถจดจำได้ทุกๆอย่าง เหมือนเป็นเรื่องที่ประสบพบมาจริงๆ

...ผมเข้าใจดี เพราะผมเห็นกับตามาแล้ว ทั้งแม่ของเธอ ตาของเธอ แม้แต่ควอซ่า ลูกของเธอ

รวมไปถึงคนรอบข้างเธอ มันเป็นความฝันที่เพียบพร้อมจริงๆ

หากใครที่เคยรู้ถึงประสบการณ์ร้ายๆของพัลซ่ามาก่อนก็คงจะยอมรับได้กระมังว่า มันต่างจากที่เป็นอยู่มากมายเพียงใด?


....แน่นอนเมื่อเธอตื่นมาก็ต้อง พบเจอกับความจริงที่อยู่ตรงหน้า..

แล้วเธอจะเลือกทางใหนล่ะ?














อดีตเป็นเครื่องเตือนใจ ถึงการก้าวเดินไปสู่อนาคต..มันทำให้เรารู้จักเรียนรู้การใช้ชีวิตข้างหน้า


แต่กับพัลซ่า...ผมไม่แน่ใจ...เพราะอดีตยังคงตามหลอกหลอนเธออยู่จนถึงทุกวันนี้

แม้ภายนอกเธอจะดูแข็งแกร่งดั่งเพชรกล้า(ในสายตาผม) แต่มันก็เป็นเพชรที่เปราะบางเมื่อเทียบกับความโสมมที่บีบอัดเธอมาตลอด

ผมมองดูหน้าพัลซ่าที่เกิดความละอายกับความสุขชั่วครู่ของเธอเป็นแน่แท้ ที่เธอคิดถึงลูกสาวของเธอในความฝันกับความเป็นจริง


...ผมรู้ดีว่าตอนนี้ผมไม่ควรไปยุ่งกับการตัดสินใจทางความคิดของเธอ












เมื่อพัลซ่าตื่นขึ้นมาแล้วและแลดูเธอจะไม่มีปัญาหทางร่างกายอะไร ผมก็บอกให้ทุกคนแยกย้ายกันไปก่อน

ปล่อยให้พัลซ่าพักผ่อนอีกหน่อย(แม้จะหลับมาเต็มอิ่มแล้วก็เถอะ)


ผมพูดคุยกับ อาบิสจังเกี่ยวกับมารฝันและกลุ่มฮูดดำ ก็ได้ความว่า

มารฝันเป็นคนลึกลับมากๆแม้แต่เธอเองก็ไม่เคยเห็นหน้า แต่ก็เคยเป็นนักเรียนอันดับ1ของที่นี่มาก่อน

ส่วนทำไมมาอยู่ในรายชื่อตามสืบนั้น เธอเองก็ไม่ทราบได้เพราะปกติคนที่อนุมัติงานหรือคัดเลือกงานพวกนี้เป็นหน้าที่ของ3พี่น้อง

ส่วนเธอมีหน้าที่ในการดูแลความเรียบร้อยของโรงเรียนอย่างเดียว จนกระทั่ง มอริซตายนี่แหล่ะ เธอจึงมารักษาการณ์แทน แต่การรับงานต่างๆก็ไม่ใช่หน้าที่ของเธออยู่ดี

แต่อาบิสจังก็ทิ้งท้ายใว้หน่อยว่า โดยทั่วไปการรับงานนั้นจะเกิดจากการร้องขอ ของผู้เสียหายหรือผู้ได้รับผลกระทบ

และมีบางส่วนที่เหล่า3พี่น้องเล็งเห็นปัญหาที่จะเกิดขึ้นโดยบุคลหรือกลุ่มบางกลุ่มด้วยตัวเอง จึงจะออกหนังสือรับงานได้

ซึ่งข้อมูลต่างๆเกี่ยวกับงานที่เธอไปค้นหาตามที่ผมขอนั้น ยังไม่มีงานตามสืบมารฝัน และก็ยังไม่มีการร้องเรียนอะไรเกี่ยวกับกลุ่มฮู้ดดำ

ดังนั้นถ้าผมจะทำอะไรก็อยากให้คิดให้ดีก่อน..

อ่าวท่านเบ็น ไม่เจอกันตั้งนาน ยังลงที่ืนี่อยู่เรอะ?

ผมแวะเอารูปล่าสุดมาลงไปละๆ 555+

โอ้วหวัดดีครับท่าน ผมก็ลงเรื่อยๆเงียบๆอ่าครับ ไม่ค่อยได้สุงสิงกับใครมากกลัวเผลอตัวเผลอใจร่วมวงไพบูลย์กิจกรรมจนไม่เป็นอันทำงานอ่า

แบบว่าลงแล้วก็ไป บางทีก็เข้าไปแวปๆดูพัฒนาการงานของท่านอื่นๆบ้างบางคนก็พัฒนาเร็วจนผมอ่ายเลย5555

ผมนั่งคิดอยู่สักพักว่าจะเอายังไงดีเกี่ยวกับเรื่องนี้?

อา...นั่นสินะ ในเมื่อมันยังไม่ได้เป็นเรื่องเป็นราวอะไรแล้ว ผมจะไปยุ่งทำไมหว่า??

จากประสบการณ์ผมที่ผ่านมา มันทำให้ผมเข้าใจโลก(จักวาล)ได้อย่างหนึ่งว่า ไม่มีสิ่งใดสมบูรณ์แบบแม้ว่า ผู้คนจะถวิลหามันสักเท่าใดก็ตาม

นั่นเพราะอะไร? เพราะโลก(จักวาล)นั้นแปลเปลี่ยนและเคลื่อนที่ไปตลอดเวลา

ความสมบูรณ์แบบที่ว่านั้นมันก็เป็นเพียงการปรับตัวให้คงอยู่กับสภาพของความเป็นไปของโลก(จักรวาล)เท่านั้นเอง

หาใช่ความสมบูรณ์แบบจริงเพราะมันก็เพียงประเดี๋ยวประด๋าวเวลาผ่านไปไม่นาน มันก็ไม่สมบูรณ์แบบอีกต่อไป และมันก็จะยังคงเป็นอย่างนั้นตลอด

จากจุดที่เราอยู่หากเห็นว่ามันสมบูรณ์แบบ แต่แค่ย้ายไปอีกตำแหน่งหนึ่งมันก็ไม่ได้เป็นอย่างนั้นแล้วบางทีอาจจะเป็นภัยเลยก็ว่าได้

การใช้ความฝันสร้างความสุขก็เหมือนกัน มันหาใช่ความสมบูรณ์แบบผมรู้ดี...แต่ ไม่ได้หมายความว่ามันไม่มีประโยชน์..

จะบอกว่าผมเอนเอียงกับพลังของมารฝันก็ไม่ถึงขนาดนั้น หากเป็นคนอื่นๆที่โดนพลังนี้ ผมอาจจะไม่เห็นด้วย

แต่พอดีพัลซ่าคือผู้รับเคราะห์ และผมก็ไม่สามารถสรรค์หาคำใดมาลบล้างเรื่องนี้ได้หากเธอเลือกที่จะเสพติดความฝันต่อ..














กลุ่มฮู้ดดำมันจะยังมีอยู่ต่อไปหรือไม่ ก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับผม ไปยุ่งเอาตอนนี้ก็มีแต่เรื่องปวดหัวจริงๆ

ทำก็ทำฟรีเพราะยังไม่ได้ประจุเป็นงาน แค่ก้าวขาไปแหย่นิดเดียว ก็เกิดเรื่องแล้ว...

อีกเรื่องหนึ่งที่ผมไม่ได้บอกใคร ลึกๆแล้วผมก็เริ่มหวนคิดถึง

ในขณะที่ผมยังคิดไม่ตกนั้น พัลซ่าเธอก็ปรากฏตัวต่อหน้าผม















พัลซ่าบอกผมว่า เธอรู้ว่าผมกำลังคิดเรื่องของเธออยู่ แต่เธอก็ไม่อยากให้ผมเป็นห่วงเธอมาก

เธอเพียงแค่ไขว้เขวเล็กน้อย และขอเวลาหน่อย เธอยอมรับว่าควอซ่าในความฝันของเธอนั้นเป็นแบบที่เธอรักมากๆ

มากจนเมื่อเธอลืมตาตื่นแล้วก็รู้สึกใจหายที่ได้เห็นความเป็นจริงของลูกสาวตัวเอง อันเหมือนตราบาปของชีวิตเธอ

อืม..มันเป็นเรื่องยากที่จะอธิบายกับพัลซ่าจริงๆให้ตายสิ


ว่าแต่เธอรู้ได้ไงหว่า?ว่าผมคิดเรื่องเธออยู่?



"เอาเถอะใหนๆก็มาแล้วก็อย่ายืนคุยเลย มานั่งตรงนี้สิมามะเหอๆๆ"


ในความฝันของพัลซ่าเธอชอบนั่งตักผม แต่ผมก็อยากให้เธอรู้ว่าในความเป็นจริงมันรู้สึกดีกว่าในฝันอีกนะเหอๆๆ

ผมได้พูดในสิ่งที่ผมเห็นในความฝันของพัลซ่าในแบบที่เธอพึงพอใจ มันคงทำให้เธอสับสนเล็กน้อยว่า เธอยังฝันอยู่อีกหรือเปล่า??
















...ก็คงจะเป็นอย่างนั้นกระมัง? แต่ผมเชื่อว่าเธอคงรู้ตัวเองอยู่ เพราะในความฝันของเธอนั้นเธอได้ติดอยู่กับความฝันคิดบวกอยู่อย่างเดียว

มันต่างจากตอนนี้เวลานี้ มันมีอารมรณ์ความรู้สึกที่มากกว่าความสุข มันมีทั้งความสับสน ความเกลียด(ตัวเอง)และอื่นๆ

ผมเปลี่ยนเรื่องพูดคุยกับเธอถึงความสำคัญของชีวิต ผมเองก็ไม่แน่ใจว่าจะอธิบายให้เธอได้เข้าใจได้มากใหม? เพราะเธอเองก็พูดถูกเรื่องพวกนี้มันต้องใช้เวลา

แต่ผมไม่รู้ว่ามันจะนานเพียงใดนานแค่ใหน? ผมไม่อยากให้พัลซ่าเลือกทางที่เป็นผลร้ายต่อตัวเธอเอง















แต่ผมเองก็ทิ้งท้าย ให้คำมั่นสัญญากับพัลซ่า ว่าไม่ต้องห่วงผมจะปกป้องเธอเอง

ให้ผมได้เป็น...."พ่อ" ของเธอ เหมือนที่เธอฝันถึงตัวตนของผมในแบบที่เธอต้องการเถิด...

คงคิดไม่ถึงกันสินะว่า พัลซ่ามองผมเป็นแบบนั้นเหอๆๆๆ

ซึ่งก็ดีผมเองก็พอใจกับสถานภาพนี้กับพัลซ่าเหมือนกัน


แต่เอ๊ะ!!! อย่างนี้ควอซ่าก็ถือว่าเป็นหลานผมน่ะสิ??เหอๆๆT_T